Kees

“Als jongste kind mocht ik wel eens mee naar het boothuis van de KNRM in Zandvoort. Mijn vaders taak was de materiaalwagen beheren die aan de boot werd vastgemaakt. Ik mocht dan op de boot of met de oude legertruck meerijden naar het strand. Dat vond ik altijd geweldig. Ook om niet te hoeven lopen het hele eind de zuid in. Daar gingen ze vaak heen om te oefenen met het wippertoestel. Hiermee schoten ze een touw om verbinding te maken naar bijvoorbeeld een gestrand schip, om zo personen of materialen eraf te kunnen halen. Mijn vader nam steevast de lege hulzen mee naar huis, weet ik nog. Je kan er verder niks mee doen, maar dat was de oude strandjutter in hem.

Toen ik een tiener was ben ik zelf gered door de KNRM vanuit Noordwijk vanaf het REM-eiland. En dan zie je pas, als je zelf ouder wordt, wat voor belangrijk werk deze mensen allemaal verrichten. Mijn vader Jan heeft ongeveer 40 jaar bij de KNRM gezeten en moest toen i.v.m. zijn leeftijd stoppen. Het is maar goed dat er nog zulke mensen met grote inzet zijn, ondanks alle gevaren voor hun eigen leven.”